ಒಳ್ಳೆಯದು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ, ಹೊರೆ ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ!
ಸರಕಾರಿ ಮೊಟ್ಟೆ ಯೋಜನೆಯ ಶ್ಲಾಘನೀಯ ಉದ್ದೇಶದ ಹಿಂದೆ ಇರುವ ಶಿಕ್ಷಕರ ನೋವಿನ ಕಥೆ
ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಯನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ಕರ್ನಾಟಕ ಸರಕಾರವು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪ್ರೋಟೀನ್ ಸಂಪೂರ್ಣ ಆಹಾರ ನೀಡುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ “ಮೊಟ್ಟೆ ಯೋಜನೆ”ಯನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿದೆ. ಈ ಯೋಜನೆಯಡಿ, 1 ರಿಂದ 10ನೇ ತರಗತಿಯವರೆಗಿನ ಸರಕಾರಿ ಶಾಲಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ವಾರದಲ್ಲಿ ಆರು ದಿನ ಮೊಟ್ಟೆ ಅಥವಾ ಬಾಳೆಹಣ್ಣು ನೀಡಬೇಕಾಗಿದೆ. ಈ ಯೋಜನೆಗೆ ಸರಕಾರವು ವಾರದ ಎರಡು ದಿನಗಳಿಗೆ ಅನುದಾನ ನೀಡಿದರೆ, ಉಳಿದ ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳಿಗೆ ಅಜೀಮ್ ಪ್ರೇಮ್ಜೀ ಫೌಂಡೇಶನ್ ಧನಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ, ಈ ಶ್ಲಾಘನೀಯ ಉದ್ದೇಶದ ಹಿಂದೆ ಶಿಕ್ಷಕರ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತಿರುವ ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಹೊರೆಯ ಕಥೆ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿದೆ.
ಯೋಜನೆಯ ಉದ್ದೇಶ:
ಮಕ್ಕಳ ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿ, ಅವರ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸುವ ಗುರಿಯೊಂದಿಗೆ ಈ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿತವಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗೆ ವಾರದಲ್ಲಿ ಆರು ದಿನ ಪೌಷ್ಟಿಕ ಆಹಾರವಾದ ಮೊಟ್ಟೆ ಅಥವಾ ಬಾಳೆಹಣ್ಣು ಒದಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮಕ್ಕಳ ದೈಹಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ನೆರವಾಗುವುದು ಈ ಯೋಜನೆಯ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿದೆ.
ಮೊಟ್ಟೆ ಯೋಜನೆಯ ಆರ್ಥಿಕ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದ ಕೊರತೆ:
ಸರಕಾರವು ಪ್ರತಿ ಮೊಟ್ಟೆಗೆ ₹6 ಅನುದಾನ ನೀಡುತ್ತಿದೆ, ಇದನ್ನು ಈ ಕೆಳಗಿನಂತೆ ಹಂಚಲಾಗಿದೆ:
– ₹5 – ಮೊಟ್ಟೆ ಖರೀದಿಗೆ
– ₹0.50 – ಗ್ಯಾಸ್ ವೆಚ್ಚಕ್ಕೆ
– ₹0.30 – ಸಿಪ್ಪೆ ತೆಗೆಯುವ ಶ್ರಮಕ್ಕೆ
– ₹0.20 – ಸಾಗಣೆ ವೆಚ್ಚಕ್ಕೆ
ಆದರೆ, ಪ್ರಸ್ತುತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮೊಟ್ಟೆಯ ಬೆಲೆ ₹6.50 ರಿಂದ ₹7.00 ಆಗಿದೆ.
ಶಿಕ್ಷಕರ ಮೇಲಿನ ಆರ್ಥಿಕ ಹೊರೆ:
ಈ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಶಿಕ್ಷಕರು ಅಥವಾ ಮುಖ್ಯ ಶಿಕ್ಷಕರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಜೇಬಿನಿಂದ ಭರಿಸಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯ ಸ್ಥಿತಿ ಎದುರಾಗಿದೆ.
ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಮಂಗಳೂರಿನ ಒಂದು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ 240 ಮಕ್ಕಳು ಮೊಟ್ಟೆ ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ ಎಂದಾದರೆ:
– ಪ್ರತಿದಿನ: ₹1.30 × 240 = ₹312 ನಷ್ಟ
– ತಿಂಗಳಿಗೆ (25 ದಿನ): ₹312 × 25 = ₹7,800 ಹೆಚ್ಚುವರಿ ವೆಚ್ಚ!
ಈ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ವೆಚ್ಚಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಪರಿಹಾರ ಅನುದಾನ ದೊರೆಯದಿರುವುದರಿಂದ, ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ಈ ಯೋಜನೆ ಅಕ್ಷರದಾಸೋಹ ಯೋಜನೆಯ ಹೊರೆಯಂತಾಗಿದೆ.
ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯಾಗದ ಕಾರ್ಯ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು:
1. ಮೊಟ್ಟೆ ಸಾಗಣೆಯ ಸಮಸ್ಯೆ: ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಶಾಲೆಗೆ ತಂದಾಗ ಕೆಲವು ಒಡೆದು ಹೋಗುತ್ತವೆ, ಇದು ಮತ್ತೊಂದು ಆರ್ಥಿಕ ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.
2. ಅಡುಗೆದಾರರ ಕೊರತೆ: ಮೊಟ್ಟೆ ಬೇಯಿಸಲು ಬೇಕಾದ ಅಡುಗೆದಾರರಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ವೇತನ ದೊರೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ, ಇದು ಶಿಕ್ಷಕರ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.
3. ದಾಖಲಾತಿ ಜವಾಬ್ದಾರಿ: ಮೊಟ್ಟೆ ಹಂಚಿಕೆಯ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದು ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡವನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಚಿಕ್ಕಿ ಯೋಜನೆಯ ನಿಲುಗಡೆ:
ಕಳೆದ ವರ್ಷ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮೊಟ್ಟೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಚಿಕ್ಕಿ (ಹುರಿಗಡಲೆ ಪುಡಿ ಮತ್ತು ಜಾಗ್ರಿ) ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ಇದರಿಂದ ₹1 ಲಾಭವು ಮೊಟ್ಟೆ ಯೋಜನೆಯ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಸರಿದೂಗಿಸಲು ಸಹಾಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈ ವರ್ಷ ಚಿಕ್ಕಿ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಲ್ಲಿಸಲಾಗಿದೆ, ಇದರಿಂದ ಮೊಟ್ಟೆ ಯೋಜನೆಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಶಿಕ್ಷಕರ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಿದೆ.
ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ:
ಅಧಿಕಾರಿಗಳು “ಮೊಟ್ಟೆ ಖರೀದಿ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿದಿನ ಅಪ್ಡೇಟ್ ಮಾಡಿ, ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುವುದು” ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಇದುವರೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಅನುದಾನ ಬಂದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಕರ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಮೌನವಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಪರಿಹಾರದ ದಾರಿ:
ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಪರಿಹಾರವಾಗಿ ಸರಕಾರ ಕೆಲವು ತುರ್ತು ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ:
1. ಅನುದಾನ ಹೆಚ್ಚಳ: ಪ್ರತಿ ಮೊಟ್ಟೆಗೆ ₹6 ರಿಂದ ₹7 ಅಥವಾ ₹8 ಕ್ಕೆ ಅನುದಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬೇಕು.
2. ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅನುದಾನ: ಗ್ಯಾಸ್ ಮತ್ತು ಶ್ರಮ ವೆಚ್ಚಕ್ಕೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅನುದಾನ ಒದಗಿಸಬೇಕು.
3. ಚಿಕ್ಕಿ ಯೋಜನೆ ಪುನರಾರಂಭ: ಚಿಕ್ಕಿ ಯೋಜನೆಯಂತಹ ಪೂರಕ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಮರುಪ್ರಾರಂಭಿಸಬೇಕು.
4. ತುರ್ತು ನಿಧಿ: ಮುಖ್ಯ ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ತುರ್ತು ವೆಚ್ಚಕ್ಕಾಗಿ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ರೂಪಿಸಬೇಕು.
5. ಪಾರದರ್ಶಕತೆ: ಖರೀದಿ ಮತ್ತು ತಪಾಸಣೆಗೆ ಪಾರದರ್ಶಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಜಾರಿಗೊಳಿಸಬೇಕು.
ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಮಕ್ಕಳ ಪೋಷಣೆಗಾಗಿ ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲಾದ ಮೊಟ್ಟೆ ಯೋಜನೆಯ ಉದ್ದೇಶ ಶ್ಲಾಘನೀಯವಾದರೂ, ಅದರ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿನ ಕಡತಿದೋಷಗಳು ಮತ್ತು ಅಪೂರ್ಣ ಆರ್ಥಿಕ ಯೋಜನೆಯಿಂದ ಶಿಕ್ಷಕರ ಮೇಲೆ ಆರ್ಥಿಕ ಹಾಗೂ ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಪರಿಹರಿಸಲು ಸರಕಾರ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ, ಇದರಿಂದ ಯೋಜನೆಯ ಉದ್ದೇಶ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಈಡೇರಬಹುದು.